Een korte geschiedenis van Hoek van Holland

Van de op- en aanwassen in de monding van de Maas, ontstaan sinds de 17e eeuw, droeg de uitstulping van het Hollandse vasteland in zuidwestelijke richting de naam "Hoek van Holland". 

Het vrijwel onbewoonde, voornamelijk uit hooiland bestaande gebied behoorde tot de gemeente 's-Gravenzande. Met de aanleg van de Waterweg vanaf 1863, kwamen op die plek noodwoningen voor Waterwegwerkers en spoorwegarbeiders.

Hoek van Holland is een bijzondere kustplaats. Het gebied is onderdeel van Rotterdam en het staat bekend om het mooie strand, de Noorderpier en de Nieuwe Waterweg met de Maeslantkering. Maar er is nog veel meer te zien en te beleven in deze bruisende badplaats.

Het Rijk, sinds 1866 eigenaar van de grond, verkocht de percelen maar stelde nauwelijks eisen aan de bebouwing. Het gevolg was dat riolering ontbrak, net als goed drinkwater en bestrating. Na langdurig overleg en een aantal verbeteringen in de publieke voorzieningen door de gemeente 's-Gravenzande, ontstond de gedachte Hoek van Holland bij Rotterdam te voegen. In 1914 was de annexatie een feit.

Hoek van Holland heeft veel geleden onder de tweede wereldoorlog. De ‘Oude Hoek’ werd bijna geheel ontruimd en gesloopt door de Duitsers ten behoeve van een enorm bunkercomplex. Door de ligging aan de monding van de Rotterdamse haven en de aanwezigheid van het Pantserfort Hoek van Holland was Hoek van Holland een strategische plek voor de Duitsers en een belangrijke vesting in de Atlantikwall. Tot op de dag van vandaag zijn deze sporen van de Tweede Wereldoorlog nadrukkelijk aanwezig.