Een korte geschiedenis van Rozenburg

Dorp te midden van industrie: aan het agrarische verleden herinneren nog slechts een molen en enkele boerderijen

 Het ontstaan...

Houten huis aan de kreek op de noordelijke oever van het eiland Rozenburg. Op de achtergrond rechts de kerktoren van Maassluis. ((tekenaar/ illustrator): Hendrik (Henk Fortuin)

Als eiland is Rozenburg is ontstaan door indijking van zandplaten die vanaf de 16e eeuw ontstonden in de brede Maasmonding. In 1568 begon men, na een mislukking in het begin van de 16e eeuw, opnieuw met bedijking. Van 1634 tot 1727 werd heel het gebied bedijkt. Rozenburg werd in 1727 door de Staten van Holland als ambachtsheerlijkheid in het openbaar verkocht aan de burgemeester van Maassluis.

Rozenburg was een agrarisch gebied. Omstreeks 1955 werd een deel van Rozenburg en het natuurgebied De Beer vergraven voor Europoort en voorde Maasvlakte.

In 2010 ging Rozenburg over naar Rotterdam.

De eerste permanente bewoners vestigden zich in 1586 op het eiland.

Verspreid over het eiland lagen verschillende kernen, waaronder Blankenburg. De negentiende-eeuwse uitbreidingen vonden plaats in het centrum van het eiland. Zo werden achtereenvolgens de molen, het gemeentehuis, het doktershuis, de begraafplaats en ten slotte de kerken daar gebouwd.

Ten behoeve van de industrie is het eiland onherkenbaar veranderd. Kanalen doorsnijden het van west naar oost en de overgebleven gronden zijn met enkele meters bagger opgehoogd. De bewoning is gecentreerd rond het ‘nieuwe’ centrum Rozenburg.